Zoals u de afgelopen weken heeft kunnen horen en ook in deze Apostelbode heeft kunnen lezen zal ik onze parochie De Twaalf Apostelen gaan verlaten. Ruim twee jaar heb ik me als coördinator missionaire parochie binnen het pastoraal team voor deze parochie in mogen zetten. Het is zeker niet zo dat ik graag van u af wilde, ik had er dan ook wel voor open gestaan mij nog wat langer voor deze parochie pastoraal in te zetten. Echter spelen in die afwegingen meer zaken en meer mensen een rol. In overleg is dan ook besloten dat ik na afloop van mijn arbeidscontract per januari ergens anders verder ga en deze mooie parochie verlaat.
Het is natuurlijk altijd lastig om mensen los te laten, ook ik heb in relatief korte tijd veel mensen leren kennen. Ik heb mij ervoor ingezet mensen echt te zien en met elkaar te verbinden ter opbouw van elkaar en van onze kerk. Het is mijn diepe overtuiging dat relatieopbouw en vertrouwen aan de basis staan van het pastorale werk. Ik heb dat dan ook op verschillende plekken met enthousiasme gedaan; voor, met en tussen mensen.
Jullie allemaal nu weer loslaten is lastig, maar is het ook erg?
Ik denk eigenlijk van niet. Zeker iemand met een tijdelijke aanstelling, maar ook al mijn andere collega’s van het pastorale team zijn in feite voorbijgangers. De één loopt soms wat langer mee dan de ander, maar allemaal lopen wij maar een beperkte tijd mee op de weg die jullie als geloofsgemeenschap gaan. We hebben allemaal onze eigen stijl, drukken wellicht her en der een stempel en proberen de kansen die er voor deze parochie zijn te benutten. Uiteindelijk gaat het niet om ons als pastorale beroepskrachten, maar om jullie als levende geloofsgemeenschap, waar wij dienstbaar aan mogen zijn.
In de tijd dat ik voor een deel met jullie heb mogen meelopen heb ik veel gezien, op alle plekken en in alle dorpen. Ik heb een geloofsgemeenschap gezien met uitdagingen, maar vooral ook met kansen. Mensen die hun schouders er onder willen zetten en nog steeds geloven in een toekomst voor onze kerk. Gelovigen die ondanks verschil van opvatting willen werken aan de opbouw van de parochie. Vrijwilligers die met betrokkenheid garant staan voor een kerk met aandacht, ook in tijden van krimp. Mensen die vanuit de inspiratie van het Evangelie de kerk relevant willen doen zijn en dienstbaar willen zijn aan de samenleving.
Ik wil jullie op deze plek voor dat alles vooral heel erg bedanken. Dank dat ik twee jaar lang met jullie mee mocht lopen en me door jullie kon laten inspireren. De periode dat ik hier werkzaam mocht zijn is voor mij niet altijd een gemakkelijke tijd geweest. Toch is het een tijd geweest waarin juist door het contact met jullie als parochianen ik meer en meer bevestigd ben in de weg die ik wil gaan in onze kerk, dank daarvoor!
In deze december maand mag ik me nog op een aantal plekken voor de parochie inzetten. Op 31 december zal ik de overweging verzorgen in de viering in de Antonius Abtkerk in Wijchen en daarmee afscheid nemen van deze parochie. Daarbij bent u van harte welkom, ook als ik u daar niet zie, toch hopelijk tot ziens!
Ramon Roks
