Aanbidding
Elke woensdagochtend vindt er een halfuur Aanbidding van het Allerheiligst Sacrament van de Eucharistie plaats in de dagkapel van de H. Antonius Abtkerk te Wijchen, aansluitend aan de Eucharistieviering van 09:00 uur. Op het altaar wordt een monstrans geplaatst met daarin de Heilige Hostie, een klein stukje brood, waarvan we geloven dat het Lichaam en Bloed van onze Heer Jezus Christus is. Iedereen kan op een eigen manier bij de Heer verwijlen. Sommige mensen knielen, gaan staan, andere zitten. Sommigen kijken naar de Hostie, anderen houden hun ogen gesloten of lezen een stuk uit de Bijbel. Sommigen nemen gebedsintenties van anderen mee en bieden die de Heer aan of bidden de rozenkrans, anderen vragen wat de Heer hun vandaag te zeggen heeft. Iedereen kan helemaal zichzelf zijn in die stilte bij de Heer.
“De tijd die je met Jezus doorbrengt in het Heilig Sacrament is de beste tijd die je op aarde zult doorbrengen. Elk moment dat je met Jezus doorbrengt, zal je eenheid met Hem verdiepen en je ziel voor eeuwig glorieuzer en mooier maken in de hemel, en zal helpen om eeuwige vrede op aarde tot stand te brengen.”
(H. Moeder Teresa van Calcutta)
“Een christelijke gemeenschap die het gelaat van Christus wil aanschouwen… kan niet anders dan dit aspect van de eucharistische eredienst ontwikkelen, die de vruchten van onze gemeenschap in het Lichaam en Bloed van de Heer verlengt en vergroot.”
(H. Johannes Paulus II, Ecclesia de Eucharistia nr. 25)
Een anekdote rond H. Johannes Vianney, de pastoor van Ars: “Elke ochtend las hij in zijn kerk de Heilige Mis voor een handjevol gelovigen. Op een goed moment werd zijn aandacht getrokken door een oud boertje dat sinds enkele dagen aanwezig was, helemaal achterin de kerk. Hij deed niet mee met de Mis, had geen gebedenboekje, ging niet te communie, en was na afloop onmiddellijk weer verdwenen: hij zat er alleen maar stil voor zich uit te staren. De Pastoor van Ars kende hem niet, en was nieuwsgierig. Na enige aarzeling stapte hij op het mannetje af met de vraag wat hij nu daar zo achter in de kerk zat te doen. Het antwoord luidde: ‘Hij kijkt naar mij, en ik kijk naar Hem…’”
Kom en zie!
