Na twee coronajaren kan het weer: groepsactiviteiten zoals onlangs op de diocesane ontmoetingsdag voor pastoraal werkenden. Dit jaar zijn we te gast bij de Norbertijnen in Heeswijk-Dinther, met een programma dat zich als vanzelf presenteert: met gastvrijheid, gebed, inhoud en ontmoeting.
Norbertijn Joost Jansen vertelt uitgebreid van zijn roeping en levensweg. Op een gegeven moment komt hij te spreken over burn-out in onze zo vaak vermoeide samenleving: ‘Ik ben dankbaar dat ik altijd ruimte heb gekregen om op mijn werk te reflecteren. Als ik dan zie hoe zovelen tegenwoordig worden opgeslokt door allerlei verplichtingen of alleen maar met zichzelf bezig zijn en niets willen weten van God, geloof of kerk dan maak ik me zorgen. Bijvoorbeeld: hoe kun je tegenslagen dragen als alles alleen om jou draait? Alleen maar meer consumeren, streven naar steeds betere prestaties en cijfers? Meditatievormen zoals mindfulness zijn op zich prima, maar vergeten “de ander”. Geloven leert mij dat ik opgenomen ben in een gemeenschap, ik sta er nooit alleen voor. Als je dan ook nog de hemel ontkent raak je bijna opgesloten in jezelf.’
Daarom begint Jansen binnenkort met het huis voor Lectio Divina: ‘Ik spreek veel mensen die de Bijbel maar lastig vinden voor alledaags gebruik. Met dit initiatief leggen we als het ware de alledaagse ervaringen naast de verhalen uit de Bijbel. Vervolgens vragen we ons af hoe we de juiste weg kunnen gaan, de juiste keuzes kunnen maken. Deze methode gaat uit van de gelijkwaardigheid van een ieder die meedoet.’ https://www.abdijvanberne.nl
Ondergetekende vertelt over zijn werk in De Twaalf Apostelen. Hoe wij als parochie in onze weerbarstige tijd staan. Dat we waarderen wat er is en stappen durven zetten die nodig zijn, om de katholieke geloofstraditie in en rondom Wijchen een meer eigentijds gezicht te kunnen geven. Over Apostelen 2.0, dienen, aandacht voor het platteland. Ik ben niet alleen: collega Lara vult mijn inbreng mooi aan.
Voordat de bisschop de actualiteiten met ons doorneemt vertelt geestelijk verzorger Frans Meurkens (werkzaam in een GGZ instelling) over mensen met een psychische aandoening die niet meer beter worden en na een kort opvangtraject in de wijk komen wonen: ‘Als werken aan genezing niet meer kan geven wij herstelondersteuning. Ik luister vooral en neem de tijd om de ander te zien hoe hij/zij is, om zoveel mogelijk menselijke waardigheid terug te kunnen geven.’
Pastoraal werker Jack Steeghs
