De gehele maand oktober vindt in Rome de synode over synodaliteit plaats. Een belangrijk moment voor onze wereldwijde Rooms-Katholieke Kerk, 370 deelnemers spreken samen over de toekomst van onze kerk. Vlak voor het begin van deze synode organiseerde Taizé in samenwerking met het Vaticaan een oecumenisch gebed. Met 40 andere Nederlandse jongeren ben ik met de Katholieke Vereniging voor Oecumene samen met Jan Nillisen en Eva Berning per bus naar Rome getrokken om deel te nemen aan ‘Together’.
Eva: “Op donderdagochtend vertrokken we, zo goed mogelijk voorbereid, maar toch wist ik niet helemaal wat ik kon verwachten en wat ik ervan zou vinden.”
Jan: “In de bus naar Rome hebben we mooie gesprekken gehad. Vele jongeren uit diverse kerkgenootschappen, met elk hun eigen gebruiken, maar we stonden er allemaal voor open om respectvol naar elkaar te luisteren en vragen te stellen”
Eva: “Vrienden maken met onze reisgenoten was één van mijn favoriete dingen. We zijn allemaal zo verschillend, maar toch samen op een reis die niet voor niks ‘Together’ heet. In de bus kon het alle kanten op gaan: van luchtige gesprekken, persoonlijke vragen, kinderliedjes zingen tot het voeren van diepe theologische discussies. Voor mij droeg het samen bidden en zingen in de bus erg bij aan het gevoel van samenhorigheid.”
Jan: “Na uren in de bus eindelijk aangekomen in Italië, worden we zeer warm welkom geheten in de gastparochie en bij de gastouders. Deze staan vol enthousiasme te wachten om ons mee te nemen naar ons tijdelijke huis waar Nonna (oma) en de kinderen van de gastouders al zitten te wachten. Er wacht een heerlijk diner die met een goed glas wijn bij een uitermate gastvrij en warm gezin. Gastvrijheid waar je echt samen (Together) kan zijn.”
Na een lange busreis van twee dagen en een goede nachtrust bij onze gastgezinnen in Rome kon het eigenlijke programma op zaterdag dan echt beginnen. Los van elkaar koos de Wijchense fractie ervoor niet deel te nemen aan de workshops die aangeboden werden. In plaats daarvan hebben we in een aantal groepjes zelf Rome verkend. Sommige reisgenoten hebben vervolgens deelgenomen aan de charismatische ‘worship’ in de Sint Jan van Lateranen. De jongste deelnemers van onze reis hebben onder mijn toeziend oog de toeristische highlights van Rome bezocht, de eet en wijncultuur ontdekt en de meest bijzondere kerken van de stad aangedaan om uiteindelijk als groep weer samen te komen op het St. Pietersplein.
Eva: “We hebben zaterdagochtend heerlijk genoten van Rome en er een mooie dag van gemaakt. Maar die avond maakte de dag nog mooier.”
Jan: “Jongeren van protestantse afkomst die vol enthousiasme het St Pietersplein oplopen. Niet persé vanwege de Paus als leider van de Rooms Katholieke kerk, maar om hetgeen er staat te gebeuren. Franciscus die als persoon jongeren bij elkaar roept om hen via het gebed te verbinden.”
Eva: “Toen het gebed begon werd ik toch een beetje emotioneel. Ik vond het veel indrukwekkender dan ik had verwacht. Alle mensen samen op zo’n mooie en bijzondere plek, met hetzelfde doel. We waren, ondanks al onze verschillen, samen aan het bidden voor de synode. Het voelde verenigend en terwijl we dat niet altijd zijn, voelde het toch heel vertrouwt.”
Jan: “Tijdens de wake op het St. Pietersplein worden we uitgenodigd het Onze Vader te bidden. Iedereen begint te bidden in zijn of haar eigen taal. Net als in het Pinksterverhaal begint iedereen in andere talen te spreken, maar verstaan we elkaar wel. Mag het zo ook in toekomst voor alle Christenen zijn. Aan het eind van de wake staan alle Christelijke leiders naast elkaar voor de St. Pieter om de zegen te geven. Een beeld dat uniek is en sprekend. Hopelijk kunnen we elkaar in de toekomst blijven vinden. Zoals Paus Franciscus zei: elkaar zoeken in stilte, gebed en zang. Mede met dit Taizégebed is een bijzondere start gemaakt, waar wij deel van uit mochten maken.”
Onder de klanken van Taizé-gezang hebben we het St. Pietersplein weer verlaten. Na een diner op een Italiaans tijdstip en een laatste avondwandeling door Rome begaven we ons weer met de metro naar onze gastgezinnen. Op zondagmorgen waren we als Nederlandse groep te gast in de gewone parochie in een wijk van Rome waar al onze gastgezinnen toe behoren. Een laatste ervaring van de wereldkerk zoals we die beleefd hebben in Rome.
Eva: “Toen we zondag samen met het gastgezin naar de viering gingen was het echt alsof we familie waren. De dochtertjes van het gezin zaten zelfs bij ons op schoot.”
Na een feestelijke lunch in onze gastparochie volgde een voortvarende busreis van een dag en nacht waarna we moe maar voldaan aankwamen in Den Bosch en terugkeerden naar Wijchen. Wanneer ik terugdenk aan het gebed op het St. Pietersplein ben ook ik geraakt. Een glimp van die ene Christelijke kerk, zoals ze zou kunnen zijn werd daar even werkelijkheid. Samen biddend voor die belangrijke synode die op dit moment plaats vindt in Rome. Laten we ons ook in onze parochie verbonden weten met dit synodale proces en ook zelf samen op weg gaan als luisterende en levende kerk.
Eva: “Iedere keer wanneer ik terugdenk aan zaterdagavond realiseer ik me meer en meer hoe bijzonder het gebed samen was.”
Wilt u meer verhalen lezen of foto’s zien van deze bijzondere reis naar Rome dan kunt terecht op de website van de Katholieke Vereniging voor Oecumene.
Wilt u zelf meer weten over de synode in Rome en in gesprek gaan met elkaar over synodaliteit in onze parochie? Dan bent u van harte welkom op de inspiratieavond ‘luisterend op weg’ op maandag 9 oktober op het parochiecentrum.
Ramon Roks
Omslagfoto: Katholieke Vereniging voor Oecumene/Elyseüs photography
