Oekraïne. Een land in oorlog. Een arm land ook waar priesters, religieuzen en leken van de katholieke Kerk bijzonder actief zijn en al vele jaren armen, daklozen en vluchtelingen helpen. En dat terwijl de Kerk pas in 1991, met de onafhankelijkheid van Oekraïne, veel van haar gebouwen – die vaak als sportschool of bioscoop waren gebruikt – terug heeft gekregen.
Twee weken voor de recente Russische invasie belegde de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood (ACN) al een persconferentie met de de pauselijke ambassadeur en aartsbisschop van de Grieks-Katholieke Kerk over de vraag wat de Kerk zou doen bij een inval. Hun antwoord: “Blijven om de mensen terzijde te staan.” Dennis Peters van Kerk in Nood weet wat dit ‘blijven’ in de praktijk betekent. Hij bezocht eerder projecten en interviewde mensen in onder meer Charkiv, ontvangt uit eerste hand nieuws uit Oekraïne van de nuntius, aartsbisschop, bisschoppen, priesters en leken in het land.
Een lezing over de wanhoop van vluchtelingen, de raketinslag in het huis van een bisschop, maar ook over de hoop van meisjes in een katholiek studentenhuis en een kathedraal waar op een zondag in 1991 slechts zeven mensen kwamen en waar tot recent zeven heilige Missen werden gevierd.
De entree is gratis. Er staat wel een collectebus waarvan de opbrengst naar Oekraïne gaat.