Een mooi verhaal hoe je gemakkelijk prioriteiten kunt stellen. Als je het te druk hebt en het gevoel dat er te weinig tijd in de dag zit, denk dan aan de emmer en twee flesjes bier….

Een professor filosofie staat voor zijn klas. Hij pakt een kleine emmer en doet deze vol met golfballetjes. Vervolgens vraagt hij aan de studenten of de emmer vol is. De studenten stemmen hiermee in. De professor neemt vervolgens een doos met kleine kiezelsteentjes en giet deze uit in de emmer. Hij schudt de emmer een beetje en de kiezelsteentjes vinden hun plek. “Zo” zei de professor, “is de emmer nu wel vol?”  “ Ja” zeggen de studenten. De professor pakt een zakje zand en strooit dit uit in de emmer. Natuurlijk vult het zand alles op. “En nu?” “Nu is de emmer vol” zeiden de studenten. Daarop neemt de professor twee biertjes en giet de hele inhoud in de emmer. De studenten lachen……

“Nu,” zei de professor toen het lachen minderde “nu wil ik dat je deze emmer ziet als je leven. De golfballetjes zijn de belangrijkste dingen in je leven, liefde, je familie, je gezondheid, vriendschappen, je passie. Als de rest verloren gaat, is je leven nog steeds vol. De kiezelsteentjes zijn dingen zoals je werk, je huis je auto. Het zand is al het andere, de kleine dingen. Als je eerst het zand in de emmer doet, is er geen plek meer voor de steentjes en de golfballetjes. Hetzelfde geldt voor het leven. Als je al je tijd en energie aan de kleine dingen besteedt, zul je nooit ruimte hebben voor de dingen die belangrijk voor je zijn. Stel je prioriteiten. Breng tijd door met de mensen waar je van houdt.

“En de biertjes……..”vraagt een student. “Ja zegt de professor, “hoe vol je leven ook lijkt, zorg dat er altijd ruimte is voor een paar biertjes met je vrienden.”

Doordat Melchior wat verlaat was door andere vrijwillige activiteiten las Gerard zijn voorbereide opening voor, geschreven door Phil Bosmans:

Kleine dingen

Zoek je geluk in kleine dingen,

Ja, in kleine dingen.

De grote dingen zijn te duur

en je moet er altijd te lang op wachten.

Je zult nooit gelukkig zijn

als je niet blij kunt zijn

met je gezondheid, je man, je vrouw,

je kinderen of, als je alleen gaat,

met een eenvoudige eerlijke vriendschap.

Je zult nooit gelukkig zijn

Als je geen vreugde kunt vinden

in de zon die schijnt,

in de bloem die bloeit,

in het kind dat naar je lacht.

Als je meent dat het geluk ergens anders ligt,

in een pint, een whisky, een disco, een verre vakantie,

heb je een totaal vals idee van het ‘geluk’.

Geloof me, het ‘geluk’ zit werkelijk in de kleine dingen,

die je elke dag voor het grijpen hebt.

Geloof dus in het leven, geloof in jezelf,

geloof in de liefde, geloof in je medemens,

en houd toch op met klagen en zagen,

geniet van wat je hebt

En wacht niet tot morgen om gelukkig te zijn,

Wees gelukkig, vandaag, nu!

In de vergadering die nog niet kon worden door een langzaam herstellende voorzitter kwamen vooral algemeen lopende zaken aan de orde. Maar ook de voorgenomen aanpassingen in het vieringenschema dat tegen de advent zal moeten ingaan. Belangrijk daarbij zal zijn dat het, door realiteitszin gedreven, zal leiden tot minder vieren in onze kerk.

Wat we graag willen meegeven is dat we het 85-jarig bestaan van de Paschaliskerk op 13 oktober 2024 extra glans willen geven door een extra mooie viering met zoveel mogelijk parochianen en zeker zij die onze kerk een warm hart toedragen!

Namens CR Paschalis, Gerard Arts

Op deze zondag verzamelden we al om 8:30u bij de Paschaliskerk om te beginnen aan een dagje samen als contactraad en kosters voor zover ze zich hadden aangemeld. Omdat de reis ons voert naar Roermond en we op tijd willen zijn voor de plaatselijke viering van 10:00u en we niet willen haasten is dit ook nodig. De weergoden twijfelen nog gezien de regen die soms met een buitje dan weer met druppels valt. Wij niet en de reis verloopt verder voorspoedig. Parkeren in de vooraf uitgezochte garage en te voet daarna naar de O.L.V. Munsterkerk. Bij het navragen of er een toiletgelegenheid beschikbaar is, komt Lara een bekende tegen, de pastoor die zal voorgaan. Deze komt ons enthousiast welkom heten en doet dat later nog eens over in zijn woord van welkom aan het begin en aan het eind van de viering. Hij benadrukt het unieke van de kerk en meent toch wel dat dit de mooiste kerk van Nederland of zelfs ver daarbuiten mag worden genoemd. Omdat we onder bisdom Den Bosch vallen worden we als Brabanders vernoemd. Een van de unieke feiten is dat de oorspronkelijke stichters van de kerk nog op de originele plek liggen: pal voor het altaar op een behoorlijk tableau.

Na een viering uit en met een vieringen- en liederenbundel die opgeluisterd wordt door een organist met een sopraan die beiden erg hun best doen gaan we op weg naar de lunch bij Brasserie Ver’koch. Een plek met historie en smaak zo blijkt uit het heerlijke ‘ontbijt’ dat voor ons de lunch zal zijn. De kwaliteit wordt verraden door de drukte op de vroege morgen en de hoeveelheid personeel die er ingezet wordt.

Na het afsluitend kopje koffie of thee gaan we te voet op weg naar het museum in het Pierre Cuypershuis over de gelijknamige architect. Het is gevestigd in het door hemzelf ontworpen pand bestaand uit een dubbel woonhuis geflankeerd door aan beide zijden een aangebouwde werkplaats. In een deel van het huis woonde de familie Cuypers en het andere deel had in de loop der tijden meerdere bewoners. De werkplaatsen werden bevolkt door de vele ambachtslieden die Pierre Cuypers aan zich bond en werk verschafte. Het museum toont zijn vele ontwerpen en methodieken om bijvoorbeeld beelden te reproduceren. Mede door een puntmachine is men in staat steeds weer een reproductie te maken in bijvoorbeeld hout van een al eerder gecreëerd beeld. Hiervoor bestonden ook toen al bestellijsten met meerdere opties in grootte. Met dergelijke uitvindingen bevestigt Pierre zijn genialiteit en zijn drang om productief te zijn. Hij was namelijk ook een workaholic door zijn werkethos om van half 6 tot half 12 ’s avonds aaneengesloten te werken.

Een kop koffie in een plaatselijke hotellobby was de afsluiting in Roermond. Hierna met zijn allen weer naar de Woezik alwaar we gezamenlijk afsloten met een Chinees-Indische maaltijd. Met een toost op een geslaagde, goed georganiseerde en gezellige dag sloten we de dag af! Een welgemeend bedankt voor Els en Truus is op zijn plaats.

Namens de CR,

Gerard Arts

Bij het uitstrooiveld hebben we afgelopen december een zuil geplaatst waarop nabestaanden een plaatje kunnen laten ophangen ter nagedachtenis aan een overledene die er werd uitgestrooid. Inmiddels is de eerste aangedragen en zal worden bevestigd. Voor mensen die interesse hebben die kunnen zich melden bij de kosters of via de secretaris van de contactraad ghddarts@gmail.com of paschalis@detwaalfapostelen.nl.