Uitnodiging priesterwijding Frist Hendriks

Pastorale column | Onze Frits wordt priester

Op 25 mei 2024 zal Frits tot priester worden gewijd door bisschop Gerard de Korte. De wijdingsplechtigheid vindt plaats in de Sint Janskathedraal in Den Bosch vanaf 10.30 uur. Hieronder probeert Frits antwoord te geven op de vraag die velen bezig houdt: Waarom wil een mens in deze tijd priester worden?

Tja, dat zal dan toch wel roeping zijn, een levenslang getrokken zijn door het Goddelijk Mysterie. Ik ging vóór mijn Eerste Communie al op eigen initiatief naar de kerk. Later kwam bij vragen over beroepskeuze ‘werken in de kerk’ altijd wel naar boven; al vond ik het moeilijk om dat te zeggen. Ik liet mijn verlangen liever zien, als misdienaar, acoliet en lector in de plaatselijke Midden-Limburgse parochie, waar het voorbeeld van pastoor Jozef de Rooij, een teruggekeerde missionaris van Afrika, mij inspireerde. Hij gaf God een gezicht.

Vanuit die geest heb ik theologie gestudeerd in Nijmegen, Leuven en op het Sint-Janscentrum, ben ik monnik geweest in Echt en Doetinchem, leraar levensbeschouwing in Oss en Veghel, en heb ik gewerkt in het pastoraat van Berkel-Enschot en nu Wijchen. Hoe kan ik iets van God op aarde zichtbaar maken? Door te leven in alle eenvoud, zodat Hij de ruimte heeft om in ons te werken. Door te werken in harmonie, zodat Hij daarin spreekt. Door te vertellen hoe God met mensen omgaat, zodat zijn onmetelijke goedheid bekend wordt. God wil iedereen -wie je ook bent of wat je ook denkt- tot zich trekken. Hij omhelst ons met duizend armen.

Dat hoop ik ook als priester van het bisdom Den Bosch te laten zien. In al mijn beperktheid, moet ik daarbij zeggen. Ik ben ook maar een mens, met mijn van God gegeven charisma’s en talenten enerzijds, maar ook met mijn al te menselijke tekorten. Een schaap met vijf poten ben ik niet, al wordt dat soms wel verwacht. Ik kan geven wat ik te geven heb, vanuit de oproep die ik elke dag beluister: “En gij, kind, zult profeet zijn van de Allerhoogste.” In het vertrouwen dat er ook voor mij weer licht is in de duisternis, als het even niet gaat.

Afgelopen november ben ik door de bisschop diaken gewijd. De wijding was bijzonderder dan ik had verwacht. Ik vond het een zegen en had het idee dat ik straalde als een zon. Of misschien beter: dat ik mocht meestralen met de vele zonnen in mijn geloofsleven: de mensen om mij heen, medediakens, heiligen die met mij meetrekken, onze moeder Maria, en God die onder vele gedaantes mijn levensweg verlicht. Het heeft lang geduurd voordat ik daadwerkelijk priester zal zijn; ik ben inmiddels 43 jaar. Maar ik ben vooral benieuwd wat de wijding en het priesterschap nog verder voor mij gaan betekenen. Dit is niet het einde van mijn ontdekkingstocht, integendeel.

Resultaat voedselbankactie 2024

Uitstekend resultaat van inzameling voor de Voedselbank

In twee weekenden in de vastenperiode namelijk 16/17 en 23/24 maart hebben we als gezamenlijke kerken een inzameling gehouden van voedingsmiddelen ten behoeve van de Voedselbank (in ons geval Wijchen/Beuningen en Groesbeek e.o). Aan de inzamelingsactie is deelgenomen door de 12 geloofsgemeenschappen van parochie De Twaalf Apostelen en ook vanuit PKN (De Schakel).

Het resultaat van de actie mag er zijn; In totaal zijn op 27 maart afgerond 1400 producten (= 37 kratten) afgeleverd bij de VoedselBanken;

  • Wijchen/Beuningen 1200 producten (= 33 kratten)
  • Groesbeek eo 200 producten (= 4 kratten)

Natuurlijk is een breed scala van producten ingeleverd, maar alle producten kunnen uitstekend worden verstrekt aan de cliënten van de VoedselBanken. Bij de VoedselBanken Wijchen/Beuningen en Groesbeek is men erg dankbaar voor de producten en worden alle gulle gevers ook bedankt.

Nogmaals onze dank;

Jack Steeghs, Hennie Witsiers en Hein Kroft.

paarse heide narcissen

Pastorale column | Eden en Getsemane in de parochietuin

De heilige Bernardus van Clairvaux heeft ooit gezegd dat je meer van bomen kunt leren dan van boeken. Toen ik afgelopen week niet op mijn werkkamer zat, maar door onze parochietuin liep, begon er iets te dagen.

In de voortuin ligt, zoals sinds enkele jaren traditie is, het kruis van de Passion. Op Witte Donderdag wordt het na de viering in een stille tocht door het centrum van Wijchen naar De Schakel gedragen. Daar wordt dan gezamenlijk gekeken naar de televisie-uitzending van de Passion. Tot dit tijd ligt het grote houten kruis in de tuin. Er liggen wat bezinningsmaterialen naast, maar er ligt vooral een gebedenboek op. Mensen kunnen er hun ruwe verdriet en ongepolijste hoop kwijt, zoals Jezus in de hof van olijven, Getsemane, op die donderdagavond voordat hij gekruisigd zou worden.

Doorlopend naar de achtertuin kom je bij de Mariagrot. Die heeft een lieflijkere uitstraling. Het is een oase van rust en bezinning. Je zit er naast Bernadette Soubirous die ooit Maria zag verschijnen in een grot bij Lourdes. Binnenkort komen haar relieken, haar lichamelijke overblijfselen, naar ons land. Dan kunnen we nog tastbaarder naast haar bidden tot Maria. Die ik ook nu al bij deze grot als een Limburgse moeder hoor zeggen: Kump good. Alsof zij er eigenhandig voor zal zorgen dat het Paradijs zal worden hersteld, waar geen oorlog is en geen honger.

Deze ronde maakte ik afgelopen week, toen ik weer op weg naar kantoor stuitte op een kunststuk van de tuingroep dat me even een soort van inzicht gaf. Ik zag een spiraal van paarse heide met in het centrum gele narcissen. Ik zag daarin de stugge veertigdagentijd met zijn schraalte, met in het midden de bloemen die bij ons thuis ‘Paospiepen’, Paaspijpen heetten. In één oogopslag zag ik Getsemane verbonden met de herwonnen Hof van Eden. Misschien heb ik te lang met mijn hoofd in de boeken gezeten, of misschien is het waar wat Gé Reinders (ook in het Limburgs) ooit zong: D’n haof, d’n haof, d’n haof. Dit veult as ’t landj waat ós is belaof.

Luisterende Frits Hendriks

Pastorale column | Stilte: mag het wat minder?

Pas hield ik een lezing over mijn kloosterleven. Ik stond wat langer stil bij stilte. Dat is een breed en divers onderwerp. Gerard van Maasakkers -troubadour uit Nuenen- zong al: “De stilte is heilzaam en helend, zaacht as ‘ne zalf op ’t zeer van ’n wond,” maar ook “de stilte is hard, ongenarig vervelend.” Het is zoeken hoe je stilte in jouw leven kunt vinden en wat het voor jou kan betekenen. We kunnen elkaar daarin inspireren, door erover te praten of door samen stil te zijn.

Dat probeerden we ook op die avond. Vijf minuten samen stil zijn. Het kwam voor sommigen als een verrassing en ook ik had dit stuk eigenlijk willen overslaan. Enthousiaste reacties uit de zaal maakten dat we het probeerden. Eerst was er nog geroezemoes, wat ongemakkelijk schuiven, maar langzaam daagde er toch iets van rust.

In kloosters weten ze hoe moeilijk het is om stil te worden en het dan ook te blijven. Er wordt dan gezegd: “Blijf in je cel.” Blijf in de stilte, ook al is dat ongemakkelijk en schreeuwt alles in jou om drukte en geluid. Zet dan geen radio of tv aan, ga niet bellen of appen. En je zult zien -zo zegt de traditie- dat na een eerste moeilijke tijd er iets nieuws doorbreekt.

Als parochie hebben we onze Mariakapellen als stilteplekken en in de doordeweekse vieringen heeft stilte ook een plaats. Maar misschien denk je: “Stilte? Het is hier in huis altijd stil; ik zou juist meer reuring willen.” Dan kun je de parochie vragen om iemand van een bezoekgroep langs te sturen. Die biedt een luisterend oor. Zelf zal deze wat stiller zijn, om jouw verhaal beter te kunnen horen.

Diaken Frits Hendriks

 

Foto: Wim Koopman

 

school op bezoek alverna

School op bezoek

Op de vrijdag voor kerst kreeg de Jozefkerk van Alverna belangrijk bezoek: verdeeld over tien groepjes kwamen alle kinderen van de basisschool luisteren naar het kerstverhaal en de kerststal in de kerk bekijken. Het bezoek aan de kerk maakte deel uit van de kersttocht langs verschillende plekken in Alverna. In de kerk vertelde meester Jan een mooi verhaal over de trommeljongen en pastor Lara liet de kerststal zien. En dat alles in een prachtig versierde kerk.

Sint Maarten

Tienergroep M25; Sint Maarten

Op zaterdag elf november barstte niet alleen het carnaval voor het eerst los, het is ook de dag waarop van oudsher Sint Maarten wordt gevierd. In onze parochie is daar op verschillende plekken in het verleden aandacht aan besteed doormiddel van diverse activiteiten voor gezinnen en kinderen. Dit jaar was het vieren van dit feest echter weggelegd voor de tieners van onze parochie! Samen met de bewoners van de Weegbree hebben ze het feest in de praktijk gebracht.

Met een mooie groep tieners en ouderen verzamelden we zaterdagmiddag in de gemeenschappelijke ruimte van de Weegbree. Geestelijk verzorger Kirsten Kuipers had het prachtig aangekleed met een herfsttafereel en verschillende kaarsen en lichtjes. Na een introductie over het feest las Ramon Roks het verhaal van Sint Maarten voor. Jong en oud hoorden weer hoe Maarten als ridder zijn mantel scheurde voor een arme, zo de warmte doorgaf en uiteindelijk Jezus zelf in deze arme herkende. Kirsten Kuipers sprak met bewoners en tieners over de diverse liedjes en de herinneringen aan dit feest.

Aansluitend ging een groepje van onze tieners spelletjes spelen met een aantal bewoners. De sjoelstenen vlogen door de bak heen en bewoners speelden vanachter de rollator fanatiek tegen hun veel jongere ‘tegenstanders’

Een ander gemengd groepje is creatief aan de slag gegaan. Van papier werden lampionnen geknutseld met een lichtje erin en van wekpotten en bladeren werden herfstige windlichten gemaakt. Dit alles onder het genot van een kopje koffie of thee en een warme beker chocomel vakkundig uitgeschonken door onze tieners.

Aan het eind van de middag zijn de lampionnen en lichten verdeeld over de verschillende huiskamers van de weegbree. Zo proberen we het licht en de warmte ook nu weer door te geven.

Zowel de tieners als de begeleiding kijken terug op een inspirerende middag waarin jong en oud elkaar echt ontmoet heeft. Voor velen ook een kennismaking of inkijkje in de belevingswereld van ouderen met dementie en voor de bewoners zeker een actieve en leuke vorm van levendigheid in huis.

Tot slot hebben we als tienergroep de dag afgesloten met een frietje en een gezellige avond bowlen bij St. Frans op Alverna.

 

Ramon, Marja en Jan

Coördinatie tienergroep M25

Ramon Roks

Afscheid Ramon Roks

 Zoals u de afgelopen weken heeft kunnen horen en ook in deze Apostelbode heeft kunnen lezen zal ik onze parochie De Twaalf Apostelen gaan verlaten. Ruim twee jaar heb ik me als coördinator missionaire parochie binnen het pastoraal team voor deze parochie in mogen zetten. Het is zeker niet zo dat ik graag van u af wilde, ik had er dan ook wel voor open gestaan mij nog wat langer voor deze parochie pastoraal in te zetten. Echter spelen in die afwegingen meer zaken en meer mensen een rol. In overleg is dan ook besloten dat ik na afloop van mijn arbeidscontract per januari ergens anders verder ga en deze mooie parochie verlaat.

Het is natuurlijk altijd lastig om mensen los te laten, ook ik heb in relatief korte tijd veel mensen leren kennen. Ik heb mij ervoor ingezet mensen echt te zien en met elkaar te verbinden ter opbouw van elkaar en van onze kerk. Het is mijn diepe overtuiging dat relatieopbouw en vertrouwen aan de basis staan van het pastorale werk. Ik heb dat dan ook op verschillende plekken met enthousiasme gedaan; voor, met en tussen mensen.

Jullie allemaal nu weer loslaten is lastig, maar is het ook erg?

Ik denk eigenlijk van niet. Zeker iemand met een tijdelijke aanstelling, maar ook al mijn andere collega’s van het pastorale team zijn in feite voorbijgangers. De één loopt soms wat langer mee dan de ander, maar allemaal lopen wij maar een beperkte tijd mee op de weg die jullie als geloofsgemeenschap gaan. We hebben allemaal onze eigen stijl, drukken wellicht her en der een stempel en proberen de kansen die er voor deze parochie zijn te benutten. Uiteindelijk gaat het niet om ons als pastorale beroepskrachten, maar om jullie als levende geloofsgemeenschap, waar wij dienstbaar aan mogen zijn.

In de tijd dat ik voor een deel met jullie heb mogen meelopen heb ik veel gezien, op alle plekken en in alle dorpen. Ik heb een geloofsgemeenschap gezien met uitdagingen, maar vooral ook met kansen. Mensen die hun schouders er onder willen zetten en nog steeds geloven in een toekomst voor onze kerk. Gelovigen die ondanks verschil van opvatting willen werken aan de opbouw van de parochie. Vrijwilligers die met betrokkenheid garant staan voor een kerk met aandacht, ook in tijden van krimp. Mensen die vanuit de inspiratie van het Evangelie de kerk relevant willen doen zijn en dienstbaar willen zijn aan de samenleving.

Ik wil jullie op deze plek voor dat alles vooral heel erg bedanken. Dank dat ik twee jaar lang met jullie mee mocht lopen en me door jullie kon laten inspireren. De periode dat ik hier werkzaam mocht zijn is voor mij niet altijd een gemakkelijke tijd geweest. Toch is het een tijd geweest waarin juist door het contact met jullie als parochianen ik meer en meer bevestigd ben in de weg die ik wil gaan in onze kerk, dank daarvoor!

In deze december maand mag ik me nog op een aantal plekken voor de parochie inzetten. Op 31 december zal ik de overweging verzorgen in de viering in de Antonius Abtkerk in Wijchen en daarmee afscheid nemen van deze parochie. Daarbij bent u van harte welkom, ook als ik u daar niet zie, toch hopelijk tot ziens!

Ramon Roks

bible journaling

Biblejournaling

Er zijn vele manieren om creatief met de Bijbel om te gaan. In Biblejournaling gaat het erom datgene wat je in een tekst raakt om te zetten in kleuren, tekeningen, uitgelichte woorden, et cetera… Wie dit regelmatig doet en zo een aantal verhalen verwerkt maakt een soort persoonlijk Bijbeldagboek vol dierbare herinneringen die je nooit meer loslaten. Als het ware verwerk je de Bijbel in je hart.

Donderdagavond 7 december: een groep in de grote zaal van het parochiecentrum aan de slag met Jesaja 40, de eerste lezing van de 2e Advent… en enkele resultaten.

Het is heel goed mogelijk dat we deze workshop opnieuw aanreiken. Heb je interesse? apostelen2.0@detwaalfapostelen.nl

Contact

Parochiecentrum
Oosterweg 4
6602 HD Wijchen
Telefoon: (024) 6412627
Email: info@detwaalfapostelen.nl

Openingstijden
Maandag t/m vrijdag tussen 9.00-12.00 uur.

Buiten de openingstijden is er alléén in dringende gevallen een pastor bereikbaar via alarmnummer (06) 13 93 43 68.

U kunt ook het contactformulier gebruiken.

Bankgegevens
Algemeen (o.a. Gebedsintenties):
NL70RABO0135464048

Kerkbalans:
NL65RABO0135463459

Kerkhofzaken:
NL66RABO0111670020