Henry van der Burgt, auteur op Parochie De Twaalf Apostelen

Aanvangstijd Mariabedevaart Kapelberg Bergharen gewijzigd

De aanvangstijd van de jaarlijkse Maas en Waalse Mariabedevaart op de Kapelberg, 17 augustus a.s., in Bergharen is met ingang van dit jaar gewijzigd.

De bedevaart zal vanaf dit jaar niet, zoals gebruikelijk, in de middag plaatsvinden, maar al om 10.00 uur in de ochtend beginnen met een eucharistieviering.

De beslissing tot vervroeging is genomen in overleg met betrokkenen. De vroege start biedt deelnemers de gelegenheid om de bedevaart in de koelte van de ochtend te beleven en past beter bij de wensen van veel trouwe bezoekers, waaronder ouderen en gezinnen met kinderen.

De Mariabedevaart naar de Kapelberg is een geliefde traditie in de regio Maas en Waal, waar gelovigen samenkomen voor gebed, bezinning en ontmoeting. De viering op de historische Kapelberg trekt jaarlijks honderden bezoekers.

Iedereen is van harte uitgenodigd om op zondag 17 augustus 2025 vanaf 10.00 uur deel te nemen aan deze bijzondere viering op deze unieke plek in het Land van Maas en Waal.

Voor meer informatie en foto’s, zie www.mariakapelbergharen.nl of de Facebookpagina.

Nieuws - 07/23/2025

Oproep voor hulp bij rondbrengen Apostelbode in Woezik en omgeving

Bent u genegen om uzelf in te zetten als vrijwilliger en nog redelijk tot goed ter been dan zoeken we u! Voor het bezorgen van de Apostelbode in Wijchen zoeken we namelijk mensen die zo’n 10 maal per jaar een route willen lopen. Deze routes bestaan uit vaste adressen in een bepaalde wijk of buurt waarbij wordt gekeken of dit in uw buurt kan of anders zo dicht mogelijk erbij. In overleg met de coördinator Melchior wordt dit afgestemd. Mocht u interesse hebben dan graag een berichtje naar gerard.arts@detwaalfapostelen.nl met uw telefoon zodat we in contact kunnen treden.

Nieuws - 07/08/2025

Pastorale column – Zomerstilte

In de kloosterwereld staan de trappisten bekend als de stille monniken. De benedictijnen, die dezelfde Regel van Benedictus volgen, zoeken God in de liturgie, in het gezamenlijke gebed en de Eucharistieviering. De trappisten zoeken God in de stilte. Tot aan de jaren zestig spraken ze dan ook alleen met elkaar via een eigen gebarentaal en nog altijd zijn het geen praters.

Op het kloosterweekend van onze parochie waren we dit jaar niet bij benedictijnen en ook niet bij trappisten, maar bij norbertijnen te gast. Dat zijn geen monniken, maar kanunniken, koorheren. Zij verblijven niet altijd in hun abdij, maar werken ook buitenshuis. Een vita mixta wordt dat genoemd, een gemengd leven van gebed en activiteit. Toch was het opmerkelijk dat ook prior-administrator Frank van Roermund over de noodzaak van stilte begon. Aan de ene kant heeft hij zijn vele werk als baas van de abdij en als parochiepriester. Aan de andere kant is er het gezamenlijk koorgebed en het verlangen naar eenheid met God. Die twee kanten kunnen soms behoorlijk uit balans zijn; meestal weegt het werk dan het zwaarst. Dan is het moeilijk om die twee bij elkaar te brengen en heeft broeder Frank de stilte hard nodig. Want in die stilte kan het gebeuren dat hij soms even harmonie ervaart. Dat heeft hij dan niet zelf bewerkt, niet zelf bedacht, maar het is hem toegevallen: rust en vrede in het hart.

De volkswijsheid dat het goed is om ergens een nachtje over te slapen leidt ons naar eenzelfde stilte. En het is wetenschappelijk bewezen dat je inderdaad betere beslissingen neemt na een pauze. Daarom is het goed dat we het in de zomer wat rustiger aan doen, ook in de parochie. We staan voor grote uitdagingen en permanente veranderingen en daarmee zijn we dan ook aan de slag, maar we nemen even vakantie in juli en augustus.

Ook spiritueel heeft de Kerk in het jaar zijn stille en drukke periodes. Als pastoraal team proberen we daarop in te spelen, door activiteiten vooral in de sterke tijden van Advent en Vasten aan te bieden. In de tijd door het jaar -waar ook de zomer onder valt- doen we het rustiger aan. Dat is nodig en de traditie van de Kerk geeft ons daarvoor de aanzet. Laten we die aannemen en een rustige zomer tegemoet gaan. En hopelijk ervaren we soms even iets van balans, harmonie en vrede in het hart of vinden we God.

Frits Hendriks

Een bezoek aan een klooster kan ons helpen. De norbertijner Abdij van Berne, Abdijstraat 49 Heeswijk-Dinther, ligt op zo’n 40 kilometer van onze parochie. De abdijwinkel en het proeflokaal zijn geopend van dinsdag tot en met zondag van 11.00 tot 17.00 uur. Of dichterbij in Megen wonen franciscanen en clarissen, bij Grave in Velp sinds kort weer kapucijnen.

Nieuws / Pastorale column - 07/06/2025

Taken pastores

Het pastoraal team is het afgelopen jaar nogal veranderd. In september hebben we afscheid genomen van priester Yves Mambueni Makiadi, eerstaanspreekbare pastor van Heumen, Overasselt, Nederasselt en Balgoij. Per 1 januari 2025 is Hennie Witsiers, eerstaanspreekbare pastor van Batenburg, Niftrik en Emmanuel/Achterlo en drager van veel diaconale initiatieven, met emeritaat gegaan. De bestaande pastores Lara van der Zee, Frits Hendriks en Jack Steeghs hebben hun taken er graag bijgenomen; hopend op de komst van een nieuwe collega. Die is nog niet gekomen. Wel is vicaris-generaal Theo Lamers per 1 juni aangesteld als administrator, maar dat is vooral een taak achter de schermen. Daarom is er bij ons als pastores behoefte gekomen om de taken opnieuw en helderder te verdelen.

Taakgebieden

Om te beginnen zijn de klassieke pastorale taakgebieden duidelijk vastgelegd. Wie vragen heeft over Diaconie, kan bij Jack terecht. Hij weet wat er speelt op dit gebied in onze parochie en verwijst zo nodig door naar anderen. En zo geldt dat ook voor de andere gebieden.

Diaconie: Jack
Catechese: Lara (inclusief Apostelen 2.0 en de oecumenische samenwerking in o. a. het Blauw Boekje)
Liturgie: Frits (inclusief Sacramenten)

Voor algemene zaken en communicatie is Frits het aanspreekpunt. Hij is de teamleider.

Algemeen: Frits (teamleider)

Eerstaanspreekbare pastor

Daarna zijn ook andere taken herschikt, met name de eerstaanspreekbaarheid. Dat heeft wel wat discussie opgeleverd, want zijn we met z’n drieën wel in staat om voor twaalf deelgemeenschappen van onze parochie een pastor aan te stellen? We kunnen die taak niet invullen zoals we dat graag zouden willen, maar we vinden het heel belangrijk dat iedere parochiaan een pastor heeft waar hij of zij kan aankloppen. Daarom houden we eraan vast. Meer dan voorheen zal de eerstaanspreekbare pastor echter niet de vaste voorganger zijn bij zondagsvieringen en uitvaarten. Meer dan voorheen zullen parochianen zelf (of naasten) moeten aangeven dat ze pastorale hulp kunnen gebruiken.

Frits: parochiekerk en parochiecentrum
Lara: Alverna, Balgoij, Emmanuel/Achterlo (zolang als nodig is), Paschalis/Woezik
Jack: Batenburg, Bergharen, Hernen, Heumen, Nederasselt, Niftrik, Overasselt

En door

Met deze taakverdeling hopen we het vele pastorale werk het beste te kunnen aanpakken, maar het is niet zeker of het ons zal gaan lukken. Het is een enorme taak en we zijn met weinig. Al is er uiteraard onze administrator Theo Lamers die ons coacht en helpt bij problemen. Martin Claes blijft als priester beschikbaar voor vieringen, sacramenten en gesprekken. Diaken Hennie Witsiers blijkt altijd bereid om een viering over te nemen. Karina Bremers biedt als coördinator Familiepastoraat veel ondersteuning bij de organisatie van een van de nieuwe bewegingen in onze parochie. Bovendien hopen we nog altijd op een nieuwe collega, waarvoor we opnieuw in gesprek gaan met het bisdom. En we zullen kritischer gaan kijken naar wat we wel en niet meer kunnen doen. Niet omdat we dat willen, maar omdat we wel moeten.

Frits Hendriks, namens het pastoresteam

Nieuws - 06/13/2025

Theo Lamers administrator

Per 1 juni heeft onze bisschop Gerard de Korte zijn vicaris-generaal Theo Lamers aangesteld tot administrator van onze parochie. Daarmee is hij waarnemend pastoor en volgt hij onze pastoor Martin Claes op als eindverantwoordelijke van bestuur en pastoraat.

Waarom?

Twee jaar geleden was onze pastoor Martin Claes een tijd uit de running. Daarna is hij op een andere manier teruggekomen, waarbij hij als pastoor meer op afstand kwam te staan. Het pastoresteam en het parochiebestuur vergaderden zonder hem, maar hij werd wel geïnformeerd, zodat hij de genomen besluiten kon accorderen. Hierbij heeft hij veel ruimte en vertrouwen gegeven aan de andere leden van het pastoraal team en van het parochiebestuur. Op zich functioneerde dit, maar toch liep de afstemming tussen bestuur en pastoresteam niet helemaal lekker. Tussentijds is er wat bijgestuurd, maar niet met het gewenste resultaat. Iedereen heeft zijn/haar stinkende best gedaan, maar dit leidde niet tot een voor iedereen werkbare situatie. Daarom is er na intensieve en langdurige gesprekken met het bisdom besloten tot de benoeming van een administrator. Theo Lamers zal zich vooral bezig houden met de communicatie binnen en tussen pastores en bestuursleden. De lopende zaken zullen worden afgehandeld door anderen. Dat kan ook niet anders, want Theo Lamers is naast onze waarnemend pastoor ook vicaris-generaal (de rechterhand van de bisschop), pastoor van Cuijk én administrator van andere parochies. Daarbij komt dat de positie van waarnemend pastoor per definitie tijdelijk is. Als de boel weer loopt naar ieders tevredenheid en er een pastoorskandidaat beschikbaar is, zal de bisschop weer een vaste pastoor benoemen.

Wat betekent dit voor onze pastoor?

Hoewel Martin Claes geen pastoor meer zal zijn vanaf 1 juni, gaat hij ons niet verlaten. Hij zal blijven voorgaan in vieringen en enkele andere pastorale taken op zich nemen; al moet nog in overleg bekeken worden welke precies. Hiernaast blijft hij onderzoek doen aan de Universiteit van Tilburg en geeft hij college aan de pastorale opleidingen van ons bisdom. Niemand hoeft zijn diepgaande preken en zachtaardige verschijning te missen.

En verder?

Ook voor de andere pastores in onze parochie zal er opnieuw naar het takenpakket gekeken gaan worden. Vast staat dat Theo Lamers op een enkele viering na geen pastorale taken zal hebben in onze parochie. En voor het bestuur betekent dit dat ze weer een voorzitter hebben die meevergadert, maar de lopende zaken zoveel mogelijk laat bij de huidige bestuursleden. Toch zal er een en ander verschuiven in taken en invullingen. Uiteraard zullen bestuur en pastores iedereen daarover zo snel en goed mogelijk proberen te informeren.

Frits Hendriks, namens pastoresteam en parochiebestuur

Nieuws - 05/23/2025

17e Kapellentocht

Dit jaar wordt er wederom een Kapellentocht gehouden en wel op zoals gebruikelijk is op de Tweede Pinksterdag. Dit jaar is dit op maandag 9 juni 2025.

Aan deze Kapellentocht nemen deel de geloofsgemeenschappen van de parochies Heilige Franciscus en Heilige Clara te Druten; parochie Heilige Johannes XXIII te Beuningen en parochie De Twaalf Apostelen te Wijchen. Mensen van andere parochies zijn ook van harte welkom.

De parochies nemen die dag samen deel aan een Eucharistieviering op een van de mooiste plekken in ons dekenaat, namelijk op de Kapelberg te Bergharen. De Eucharistieviering is in de ochtend om 10.00 uur. U kunt ook de kapellen in de geloofsgemeenschappen bezoeken.

Het thema van deze Kapellentocht is: ‘PELGRIMS VAN HOOP’. Onderweg, zijn we dat niet allemaal? In dit heilig jaar heeft Paus Franciscus gekozen voor het thema “Pelgrims van Hoop”. Als pelgrims zijn we onderweg. Natuurlijk tijdens een bedevaart, maar ook in ons dagelijkse leven. Verlangend kijken we uit naar betere tijden: geen oorlog, geen pijn, geen ziekte, geen verdriet.

Maar misschien kunnen we niet alleen hoopvol uitzien naar de toekomst, maar ook onderweg zijn vanuit hoop. Niet alleen het vertrouwen dat het goed komt, maar dat we in het hier en nu al vertrouwen en hoop hebben. Dat vertrouwen en die hoop zijn de basis waar wij door het de wereld en het leven gaan, om honger te stillen, pijn en verdriet te dragen. Zo deed Maria het ook. Door te leven vanuit vertrouwen en hoop, wist zij voor ons het leven draaglijker te maken.

Laten we op deze jaarlijkse Kapellentocht naar onze hemelse Moeder, Maria, kijken en misschien iets van haar “hoop” mee terug te nemen naar huis. Op een later tijdstip worden nog nadere mededelingen gedaan. Noteer deze datum In uw agenda en wees welkom bij deze Kapellentocht.

Organisatie van de jaarlijkse Kapellentocht.

Nieuws - 03/17/2025

Pastorale column – Vasten

Een grote fan van vasten kun je mij niet noemen. Daarvoor vind ik het te pijnlijk. Een dagje mijn leven veranderen kan ik nog wel, een week wellicht, een paar weken misschien, maar de hele veertigdagentijd? Dat is toch te veel van het goede? Het lukt me gewoonweg nooit en dat vind ik frustrerend. Enkele inzichten hebben me in mijn leven iets meer smaak voor vasten gebracht.

Vasten is een liefdesdaad. Je vast om jouw relatie met God te verstevigen. Het is dus geen gepest, geen moeilijk doen om het moeilijk doen, maar het heeft een prettig doel: de liefde. Vaak levert het je meer tijd op of spaart het geld uit, waarmee je je medemens kunt helpen. Het is daarom ook een daad van naastenliefde. Daarbij is het ook nog vaak gezond voor je zelf, dus zou je het zelfs een daad van eigenliefde kunnen noemen. Goed om te weten dat als het vasten niet goed voor je is en je gezondheid in gevaar brengt, je op de verkeerde weg zit. Christelijk vasten is geen kadaverdiscipline. Nee, het is een daad van liefde.

Vasten is de mogelijkheid om te experimenteren. Dat je het niet allemaal volhoudt wat je zelf bedacht had voor de vastentijd is helemaal geen probleem. Het zijn niet jouw ideeën die leidend moeten zijn, maar die van God. En sommige dingen zijn rijp, daar ben je klaar voor en anderen zijn (nog) niet voor jou bedoeld. Je hebt veertig dagen de tijd om te oefenen op een nieuwe levensstijl, om nieuwe dingen uit te proberen. Als je terugvalt in oud gedrag, dan heb je genoeg tijd om het nog eens te proberen, of op een net iets andere manier. De vastentijd is een vrijplaats.

De veertigdagentijd is bij uitstek de tijd om je relatie met God te versterken en te oefenen met een levensstijl die meer op Jezus Christus gelijkt. In principe is echter elke dag geschikt om je leven te verbeteren. Toch is zo’n vaste periode fijn, want het is goed te weten dat je niet alleen bezig bent en dat er ook een tijdslimiet aanzit. Je hoeft niet eindeloos in je eentje te ploeteren. Mocht je er toch nog mee zitten dat iets je niet lukt, denk er dan eens over om met een pastor te spreken. Misschien kan een biecht of een ander gesprek je helpen om Gods liefde weer ten volle te ervaren.

Laten we het maar weer eens proberen.

priester Frits Hendriks

Nieuws / Pastorale column - 03/05/2025

Passion 2025

Ook dit jaar is het weer mogelijk om tijdens de passieperiode stil te worden bij het lijdensverhaal van Jezus Christus. De Protestantse Gemeente Rivierenland Oost, de Evangelische Gemeente Parousia in Wijchen en de R.K. Parochie De Twaalf Apostelen organiseren samen het volgende programma.
Kruis in parochietuin

Het grote houten kruis wordt weer in de parochietuin opgesteld, om eenieder wekenlang de gelegenheid te geven toe te leven naar het sterven en de opstanding van Jezus Christus en stil te staan bij het verdriet, lijden, hoop en verwachting in de huidige wereld.

Op donderdag 3 april zal de opstelling geopend worden om 09.30 uur.

Tot en met tweede paasdag kan iedereen overdag bij het kruis een kaars aansteken, een wens of gedachte opschrijven en elkaar in alle rust ontmoeten.

Witte Donderdag op 17 april

Na de vieringen in de Schakel en de Antonius Abt zal het houten kruis in een stille tocht vanaf het kerkplein naar de Schakel worden gedragen. Tegen 20.00 uur zal de stoet zich opstellen en we zullen op tijd in de Schakel zijn om daar op een groot scherm en in een passende omgeving samen de tv-uitzending van The Passion uit Terneuzen te kunnen beleven.

Nieuws - 02/07/2025

Winter

Terwijl ik dit schrijf is de kersttijd net afgesloten. De versieringen zijn opgeruimd, de boom staat op het terras te wachten tot de grond genoeg ontdooid is om hem weer te kunnen planten. Het huis ziet er kaal en leeg uit. Vóór december was dit normaal en over een poosje is het dat ook weer. Maar nu, zo vlak na de overdaad van kerst, is het vooral even ongemakkelijk leeg.

Dat past bij het seizoen. In de winter is ook de natuur kaal en leeg. Nu is ook de tijd dat we dat tot ons kunnen laten door dringen. In het begin van de winter zijn we druk bezig met de voorbereidingen voor kerst. Dan staan we vooral stil bij het groeiende donker en de hoop dat met kerstmis het licht (of het Licht) weer komt. Een tijd vol drukte, muziek, gezelligheid, activiteiten.

Maar die tijd is nu voorbij. De dagen worden wel weer wat langer, maar het is nog steeds koud en guur. Dit is de tijd dat de stilte binnenkomt.

Dat is niet altijd makkelijk. Het is niet voor niets dat januari door veel mensen met depressieve klachten als de zwaarste maand wordt ervaren. Het klinkt zo mooi als we met kerst de hoop uitspreken dat we het licht mee mogen dragen door de komende maanden. Maar hoe doe je dat als je het huis nauwelijks uitkomt vanwege het slechte weer, de dagen donker en koud zijn en de tekenen van nieuw leven zich nog niet laten zien?

Toch biedt deze tijd van stilte en inkeer ook een kans. Een kans om de leegte even leeg te laten. Om geen goede voornemens maken voor allerlei activiteiten – en dus ook niet de daarbij horende druk en verwachtingen. Geen oordelen en meningen. Niet op zoek gaan naar schreeuwende opiniemakers op tv of andere media. Je niet laten meeslepen door wat allemaal ‘moet’. Je niet druk maken over wat anderen van je denken. Je niet druk maken over wat jij over anderen denkt. Nu even niet. Probeer het maar eens.

Gemakkelijk is dat niet. We zijn zo gewend om altijd bezig te zijn. Om overal iets van te vinden.

“Stilte gaat niet over stilte.

Stilte gaat over zwijgen. Als je zwijgt, wordt het stil.

Stilte is een gevolg van zwijgen en geen doel op zich.

In de stilte die volgt op het zwijgen kun je gaan opletten. En dan merk je hoe het licht kan vallen op dingen die eerst verborgen leken.” (Maria van Mierlo)

Ik hoop dat het me lukt deze winter om te leven naar deze woorden. Om dan met des te meer vreugde straks de nieuwe lente te begroeten.

Nieuws / Pastorale column - 02/05/2025

Pastorale column – Op weg naar het licht

Middenin de winternacht… zo gaat het verhaal… verschijnt er een ster boven het open veld. Een ster die de herders de weg wijst naar de plaats waar de mensenzoon geboren zal worden. In een stal. Geen veilige en hygiënische plaats voor een baby, een plaats waar vee wordt gehuisvest. De stal als plek bij uitstek voor allen wie door de ogen van veel mensen niet meetellen, mensen die geen enkele aanspraak kunnen maken op welk recht dan ook. Die stal is bij uitstek de plek waar God contact maakt met de mens. Midden onder ons. En het gebeurt ieder jaar weer met Kerstmis.

Er is ook een andere wereld. De wereld van de aandacht voor wie meetellen en meedoen. De wereld van de herberg. Altijd gezellig gevuld. Leuke muziek en geen glas hoeft lang leeg te blijven. Gokjes worden gewaagd. Geld mag rollen. Door niet al teveel pech in de jonge jaren hebben de bewoners uiteindelijk fatsoenlijk werk en onderdak gekregen. Daar mogen ze volop van genieten. Eigen verdiensten? Het goed hebben spreekt niet vanzelf en is voor velen een samenspel van genen, toeval, een portie geloof in eigen kunnen en geluk.

De stal is de wereld waar armoede geen naam mag hebben en gebrek met elkaar wordt gedragen. Waar families het noodlot niet zelden aan elkaar doorgeven, want ‘zij’ zijn niet te vertrouwen. Zij, dat zijn de mensen waar je je beter niet mee in kunt laten, zoveel hebben de bewoners van de stal inmiddels wel geleerd. Zij, dat zijn de mensen van de herberg. Voor de bewoners van de stal blijft de deur van de herberg voor altijd dicht. Zoveel is zeker. Maar klopt dat wel?

Soms breekt er licht door in de herberg. Soms zien de bewoners in elkaar iets van gemis en tekort. Soms ontstaan er zelfs gezamenlijke heldere inzichten, want… wordt er ieder jaar met Kerstmis niet een verhaal verteld dat al eeuwen meegaat? Een verhaal over het leven zelf. Over een eenvoudige familie die noodgedwongen op de vlucht slaat op zoek naar een plaats waar de moeder haar kind geboren kan laten worden. En dan blijkt er geen plaats in de herberg. Hoe is het mogelijk? Dat kan toch anders? Zullen we dan maar? Tastend en hopend naar die stal… Op weg naar het licht.

Pastoraal werker Jack Steeghs

Nieuws / Pastorale column - 12/07/2024