Op de vrijdag voor kerst kreeg de Jozefkerk van Alverna belangrijk bezoek: verdeeld over tien groepjes kwamen alle kinderen van de basisschool luisteren naar het kerstverhaal en de kerststal in de kerk bekijken. Het bezoek aan de kerk maakte deel uit van de kersttocht langs verschillende plekken in Alverna. In de kerk vertelde meester Jan een mooi verhaal over de trommeljongen en pastor Lara liet de kerststal zien. En dat alles in een prachtig versierde kerk.
Op zaterdag elf november barstte niet alleen het carnaval voor het eerst los, het is ook de dag waarop van oudsher Sint Maarten wordt gevierd. In onze parochie is daar op verschillende plekken in het verleden aandacht aan besteed doormiddel van diverse activiteiten voor gezinnen en kinderen. Dit jaar was het vieren van dit feest echter weggelegd voor de tieners van onze parochie! Samen met de bewoners van de Weegbree hebben ze het feest in de praktijk gebracht.
Met een mooie groep tieners en ouderen verzamelden we zaterdagmiddag in de gemeenschappelijke ruimte van de Weegbree. Geestelijk verzorger Kirsten Kuipers had het prachtig aangekleed met een herfsttafereel en verschillende kaarsen en lichtjes. Na een introductie over het feest las Ramon Roks het verhaal van Sint Maarten voor. Jong en oud hoorden weer hoe Maarten als ridder zijn mantel scheurde voor een arme, zo de warmte doorgaf en uiteindelijk Jezus zelf in deze arme herkende. Kirsten Kuipers sprak met bewoners en tieners over de diverse liedjes en de herinneringen aan dit feest.
Aansluitend ging een groepje van onze tieners spelletjes spelen met een aantal bewoners. De sjoelstenen vlogen door de bak heen en bewoners speelden vanachter de rollator fanatiek tegen hun veel jongere ‘tegenstanders’
Een ander gemengd groepje is creatief aan de slag gegaan. Van papier werden lampionnen geknutseld met een lichtje erin en van wekpotten en bladeren werden herfstige windlichten gemaakt. Dit alles onder het genot van een kopje koffie of thee en een warme beker chocomel vakkundig uitgeschonken door onze tieners.
Aan het eind van de middag zijn de lampionnen en lichten verdeeld over de verschillende huiskamers van de weegbree. Zo proberen we het licht en de warmte ook nu weer door te geven.
Zowel de tieners als de begeleiding kijken terug op een inspirerende middag waarin jong en oud elkaar echt ontmoet heeft. Voor velen ook een kennismaking of inkijkje in de belevingswereld van ouderen met dementie en voor de bewoners zeker een actieve en leuke vorm van levendigheid in huis.
Tot slot hebben we als tienergroep de dag afgesloten met een frietje en een gezellige avond bowlen bij St. Frans op Alverna.
Ramon, Marja en Jan
Coördinatie tienergroep M25
Zoals u de afgelopen weken heeft kunnen horen en ook in deze Apostelbode heeft kunnen lezen zal ik onze parochie De Twaalf Apostelen gaan verlaten. Ruim twee jaar heb ik me als coördinator missionaire parochie binnen het pastoraal team voor deze parochie in mogen zetten. Het is zeker niet zo dat ik graag van u af wilde, ik had er dan ook wel voor open gestaan mij nog wat langer voor deze parochie pastoraal in te zetten. Echter spelen in die afwegingen meer zaken en meer mensen een rol. In overleg is dan ook besloten dat ik na afloop van mijn arbeidscontract per januari ergens anders verder ga en deze mooie parochie verlaat.
Het is natuurlijk altijd lastig om mensen los te laten, ook ik heb in relatief korte tijd veel mensen leren kennen. Ik heb mij ervoor ingezet mensen echt te zien en met elkaar te verbinden ter opbouw van elkaar en van onze kerk. Het is mijn diepe overtuiging dat relatieopbouw en vertrouwen aan de basis staan van het pastorale werk. Ik heb dat dan ook op verschillende plekken met enthousiasme gedaan; voor, met en tussen mensen.
Jullie allemaal nu weer loslaten is lastig, maar is het ook erg?
Ik denk eigenlijk van niet. Zeker iemand met een tijdelijke aanstelling, maar ook al mijn andere collega’s van het pastorale team zijn in feite voorbijgangers. De één loopt soms wat langer mee dan de ander, maar allemaal lopen wij maar een beperkte tijd mee op de weg die jullie als geloofsgemeenschap gaan. We hebben allemaal onze eigen stijl, drukken wellicht her en der een stempel en proberen de kansen die er voor deze parochie zijn te benutten. Uiteindelijk gaat het niet om ons als pastorale beroepskrachten, maar om jullie als levende geloofsgemeenschap, waar wij dienstbaar aan mogen zijn.
In de tijd dat ik voor een deel met jullie heb mogen meelopen heb ik veel gezien, op alle plekken en in alle dorpen. Ik heb een geloofsgemeenschap gezien met uitdagingen, maar vooral ook met kansen. Mensen die hun schouders er onder willen zetten en nog steeds geloven in een toekomst voor onze kerk. Gelovigen die ondanks verschil van opvatting willen werken aan de opbouw van de parochie. Vrijwilligers die met betrokkenheid garant staan voor een kerk met aandacht, ook in tijden van krimp. Mensen die vanuit de inspiratie van het Evangelie de kerk relevant willen doen zijn en dienstbaar willen zijn aan de samenleving.
Ik wil jullie op deze plek voor dat alles vooral heel erg bedanken. Dank dat ik twee jaar lang met jullie mee mocht lopen en me door jullie kon laten inspireren. De periode dat ik hier werkzaam mocht zijn is voor mij niet altijd een gemakkelijke tijd geweest. Toch is het een tijd geweest waarin juist door het contact met jullie als parochianen ik meer en meer bevestigd ben in de weg die ik wil gaan in onze kerk, dank daarvoor!
In deze december maand mag ik me nog op een aantal plekken voor de parochie inzetten. Op 31 december zal ik de overweging verzorgen in de viering in de Antonius Abtkerk in Wijchen en daarmee afscheid nemen van deze parochie. Daarbij bent u van harte welkom, ook als ik u daar niet zie, toch hopelijk tot ziens!
Ramon Roks
Er zijn vele manieren om creatief met de Bijbel om te gaan. In Biblejournaling gaat het erom datgene wat je in een tekst raakt om te zetten in kleuren, tekeningen, uitgelichte woorden, et cetera… Wie dit regelmatig doet en zo een aantal verhalen verwerkt maakt een soort persoonlijk Bijbeldagboek vol dierbare herinneringen die je nooit meer loslaten. Als het ware verwerk je de Bijbel in je hart.
Donderdagavond 7 december: een groep in de grote zaal van het parochiecentrum aan de slag met Jesaja 40, de eerste lezing van de 2e Advent… en enkele resultaten.
Het is heel goed mogelijk dat we deze workshop opnieuw aanreiken. Heb je interesse? apostelen2.0@detwaalfapostelen.nl
Op de website van het Bisdom van ‘s-Hertogenbosch is een nieuwe uitgave van de Bisdomnieuwsbrief verschenen. Deze kan u raadplegen via deze link.
“Geef aan de keizer wat van de keizer is en aan God wat van God is.” Dat is een bekende uitspraak van Jezus, die we ook wel eens los horen. Dan lijkt het heel duidelijk: er zijn twee categorieën: dat wat met geloof te maken heeft en dat wat met de wereld te maken heeft. Maar in het verhaal dat erbij hoort (Matteüs 22,15-21), wil Jezus juist niet twee dingen van elkaar scheiden. Je bent niet óf voor God óf voor de keizer bezig. Je moet ze niet tegen elkaar laten uitspelen. Dat was het thema in de familieviering van zondag 22 oktober, missiezondag.
In de preek noemde Frits Hendriks de categorieën naar het voorbeeld van missionarissen: basisbehoeften en het ‘meer’ in het leven. Beide zijn nodig. Bedenk dat je naar een verjaardag gaat, dan is het wel zo fijn dat er iets te eten en te drinken is en een fijne stoel. Maar soms zijn jarigen de hele tijd aan het redderen en is er geen tijd voor een gesprek. Ze worden zó opgeslokt door de basisbehoeften, dat het ‘meer’, waarvoor je eigenlijk komt, erbij inschiet. Dat is zonde.
In de zijkapel probeerden Ineke Wintjens en de aanwezige kinderen en tieners alledaagse dingen in te delen in een van de twee categorieën. En al maakten ze er een derde bij; er bleken genoeg dingen te zijn die gewoon niet bij het een of het ander horen. Precies zoals we Jezus hadden horen zeggen: je bent niet óf van de keizer óf van God, maar van allebei. Laat je niet door het een of het ander opslokken. We hebben als christenen immers een missie ín deze wereld.
De familieviering in de Antonius Abt Wijchen wordt voorbereid door Francis van Santen, Ineke Wintjes en pastoraal werker Frits Hendriks, met medewerking van pastoor Martin Claes en het Familiekoor onder leiding van Lianne van der Burgt. Het komende jaar zal deze viering veelal samenvallen met Apostelen 2.0.
—
Frits Hendriks
pastoraal werker
Voor tieners in de leeftijdsgroep van ongeveer 12-18 is er in onze parochie een speciale tienergroep genaamd: M25 (Mtwentyfive). De naam M25 komt van het Bijbelboek Mattheüs, hoofdstuk 25. In dit hoofdstuk staan de werken van barmhartigheid centraal. Voor de tieners in onze parochie ligt de nadruk dan ook op het doen. Samen dingen doen voor en met de medemens om zo het geloof gestalte te geven midden in de samenleving van vandaag de dag.
Een aantal keer per jaar komen we samen voor verschillende activiteiten. Voor het seizoen 2023-2024 hebben we weer allerlei activiteiten gepland zoals te zien in onze jaarkalender. Altijd spelen binnen M25 zowel gezelligheid als het omzien naar de medemens een rol. Vanuit het doorlopend programma van het familiepastoraat Apostelen 2.0 word je na het vormsel automatisch uitgenodigd mee te doen met M25. Ben je niet gevormd of heb je niet deelgenomen aan Apostelen 2.0, maar ben je wel tussen de 12-18 jaar oud? Ook dan ben je welkom om aan te sluiten! Vriendjes en vriendinnetjes of andere geïnteresseerde tieners zijn altijd welkom. Dat kan bij het gehele programma, maar ook bij een enkele activiteit. De communicatie met zowel de tieners als de ouders verloopt grotendeels via whatsapp.
M25 wordt gecoördineerd en begeleidt door Marja de Kleijn, Jan Nillesen en Ramon Roks. Voor sommige activiteiten en evenementen haken ook andere vrijwilligers of jongeren aan. Lijkt het je leuk ergens bij te helpen of heb je leuke ideeën? Neem dan contact met ons op en dan kijken we wat er mogelijk is.
Wil je meer informatie of wil je contact met ons opnemen? Stuur dan een mailtje gericht aan Marja de Kleijn naar: apostelen2.0@
Marja, Jan en Ramon
Op deze zondag verzamelden we al om 8:30u bij de Paschaliskerk om te beginnen aan een dagje samen als contactraad en kosters voor zover ze zich hadden aangemeld. Omdat de reis ons voert naar Roermond en we op tijd willen zijn voor de plaatselijke viering van 10:00u en we niet willen haasten is dit ook nodig. De weergoden twijfelen nog gezien de regen die soms met een buitje dan weer met druppels valt. Wij niet en de reis verloopt verder voorspoedig. Parkeren in de vooraf uitgezochte garage en te voet daarna naar de O.L.V. Munsterkerk. Bij het navragen of er een toiletgelegenheid beschikbaar is, komt Lara een bekende tegen, de pastoor die zal voorgaan. Deze komt ons enthousiast welkom heten en doet dat later nog eens over in zijn woord van welkom aan het begin en aan het eind van de viering. Hij benadrukt het unieke van de kerk en meent toch wel dat dit de mooiste kerk van Nederland of zelfs ver daarbuiten mag worden genoemd. Omdat we onder bisdom Den Bosch vallen worden we als Brabanders vernoemd. Een van de unieke feiten is dat de oorspronkelijke stichters van de kerk nog op de originele plek liggen: pal voor het altaar op een behoorlijk tableau.
Na een viering uit en met een vieringen- en liederenbundel die opgeluisterd wordt door een organist met een sopraan die beiden erg hun best doen gaan we op weg naar de lunch bij Brasserie Ver’koch. Een plek met historie en smaak zo blijkt uit het heerlijke ‘ontbijt’ dat voor ons de lunch zal zijn. De kwaliteit wordt verraden door de drukte op de vroege morgen en de hoeveelheid personeel die er ingezet wordt.
Na het afsluitend kopje koffie of thee gaan we te voet op weg naar het museum in het Pierre Cuypershuis over de gelijknamige architect. Het is gevestigd in het door hemzelf ontworpen pand bestaand uit een dubbel woonhuis geflankeerd door aan beide zijden een aangebouwde werkplaats. In een deel van het huis woonde de familie Cuypers en het andere deel had in de loop der tijden meerdere bewoners. De werkplaatsen werden bevolkt door de vele ambachtslieden die Pierre Cuypers aan zich bond en werk verschafte. Het museum toont zijn vele ontwerpen en methodieken om bijvoorbeeld beelden te reproduceren. Mede door een puntmachine is men in staat steeds weer een reproductie te maken in bijvoorbeeld hout van een al eerder gecreëerd beeld. Hiervoor bestonden ook toen al bestellijsten met meerdere opties in grootte. Met dergelijke uitvindingen bevestigt Pierre zijn genialiteit en zijn drang om productief te zijn. Hij was namelijk ook een workaholic door zijn werkethos om van half 6 tot half 12 ’s avonds aaneengesloten te werken.
Een kop koffie in een plaatselijke hotellobby was de afsluiting in Roermond. Hierna met zijn allen weer naar de Woezik alwaar we gezamenlijk afsloten met een Chinees-Indische maaltijd. Met een toost op een geslaagde, goed georganiseerde en gezellige dag sloten we de dag af! Een welgemeend bedankt voor Els en Truus is op zijn plaats.
Namens de CR,
Gerard Arts
