Op de website van het Bisdom van ‘s-Hertogenbosch is een nieuwe uitgave van de Bisdomnieuwsbrief verschenen. Deze kan u raadplegen via deze link.
Ruimte
Een mooi verhaal hoe je gemakkelijk prioriteiten kunt stellen. Als je het te druk hebt en het gevoel dat er te weinig tijd in de dag zit, denk dan aan de emmer en twee flesjes bier….
Een professor filosofie staat voor zijn klas. Hij pakt een kleine emmer en doet deze vol met golfballetjes. Vervolgens vraagt hij aan de studenten of de emmer vol is. De studenten stemmen hiermee in. De professor neemt vervolgens een doos met kleine kiezelsteentjes en giet deze uit in de emmer. Hij schudt de emmer een beetje en de kiezelsteentjes vinden hun plek. “Zo” zei de professor, “is de emmer nu wel vol?” “ Ja” zeggen de studenten. De professor pakt een zakje zand en strooit dit uit in de emmer. Natuurlijk vult het zand alles op. “En nu?” “Nu is de emmer vol” zeiden de studenten. Daarop neemt de professor twee biertjes en giet de hele inhoud in de emmer. De studenten lachen……
“Nu,” zei de professor toen het lachen minderde “nu wil ik dat je deze emmer ziet als je leven. De golfballetjes zijn de belangrijkste dingen in je leven, liefde, je familie, je gezondheid, vriendschappen, je passie. Als de rest verloren gaat, is je leven nog steeds vol. De kiezelsteentjes zijn dingen zoals je werk, je huis je auto. Het zand is al het andere, de kleine dingen. Als je eerst het zand in de emmer doet, is er geen plek meer voor de steentjes en de golfballetjes. Hetzelfde geldt voor het leven. Als je al je tijd en energie aan de kleine dingen besteedt, zul je nooit ruimte hebben voor de dingen die belangrijk voor je zijn. Stel je prioriteiten. Breng tijd door met de mensen waar je van houdt.
“En de biertjes……..”vraagt een student. “Ja zegt de professor, “hoe vol je leven ook lijkt, zorg dat er altijd ruimte is voor een paar biertjes met je vrienden.”
Vanuit de contactraad Paschalis
Doordat Melchior wat verlaat was door andere vrijwillige activiteiten las Gerard zijn voorbereide opening voor, geschreven door Phil Bosmans:
Kleine dingen
Zoek je geluk in kleine dingen,
Ja, in kleine dingen.
De grote dingen zijn te duur
en je moet er altijd te lang op wachten.
Je zult nooit gelukkig zijn
als je niet blij kunt zijn
met je gezondheid, je man, je vrouw,
je kinderen of, als je alleen gaat,
met een eenvoudige eerlijke vriendschap.
Je zult nooit gelukkig zijn
Als je geen vreugde kunt vinden
in de zon die schijnt,
in de bloem die bloeit,
in het kind dat naar je lacht.
Als je meent dat het geluk ergens anders ligt,
in een pint, een whisky, een disco, een verre vakantie,
heb je een totaal vals idee van het ‘geluk’.
Geloof me, het ‘geluk’ zit werkelijk in de kleine dingen,
die je elke dag voor het grijpen hebt.
Geloof dus in het leven, geloof in jezelf,
geloof in de liefde, geloof in je medemens,
en houd toch op met klagen en zagen,
geniet van wat je hebt
En wacht niet tot morgen om gelukkig te zijn,
Wees gelukkig, vandaag, nu!
In de vergadering die nog niet kon worden door een langzaam herstellende voorzitter kwamen vooral algemeen lopende zaken aan de orde. Maar ook de voorgenomen aanpassingen in het vieringenschema dat tegen de advent zal moeten ingaan. Belangrijk daarbij zal zijn dat het, door realiteitszin gedreven, zal leiden tot minder vieren in onze kerk.
Wat we graag willen meegeven is dat we het 85-jarig bestaan van de Paschaliskerk op 13 oktober 2024 extra glans willen geven door een extra mooie viering met zoveel mogelijk parochianen en zeker zij die onze kerk een warm hart toedragen!
Namens CR Paschalis, Gerard Arts
Driewerf dank!
Op 25 mei werd ik tot priester gewijd, op 26 mei hadden we een enorm feest in onze parochie. Daarvoor op 14 mei hadden we een mooie bezinningsavond over het priesterschap. Dank aan iedereen die erbij aanwezig was en voor het vele werk dat deze festiviteiten heeft mogelijk gemaakt. Het was een grote vreugde om met zoveel mensen feest te vieren. Enkele gasten van buiten de parochie waren tot tranen geroerd om zoveel warmte en hartelijkheid.
Dank ook voor de vele geschenken. Ik wilde geen persoonlijke cadeaus; dat is niet helemaal gelukt. Maar ik ben erg blij met de tien kratten vol met levensmiddelen en de 1267 euro die de Voedselbank in ontvangst heeft mogen nemen. Daarnaast heb ik zo’n dertig boeken kunnen schenken aan de parochiebibliotheek; iedereen kan ze daar lezen. Mooi om onze feestvreugde zo door te kunnen geven.
De bisschop heeft mij per 1 juni benoemd tot pastor (kapelaan) van onze mooie parochie. Dank dat ik met u en voor u priester mag zijn.
Onze Frits tot priester gewijd…
De wijding van een priester is in onze tijd van leven een zeldzaamheid geworden, maar wel een met uitstraling naar de hele samenleving. Zaterdag 25 mei is transeunt diaken Frits Hendriks in de Sint-Jan tot priester gewijd. Bisschop de Korte in zijn openingswoord: ‘Dat jij een gelukkig mens mag zijn Frits, want alleen een gelukkig priester kan iets betekenen voor anderen.’
Foto’s: Wim Koopman – meer foto’s te bekijken via: iMoose
Een dag later, op zondag 26 mei, is ‘onze Frits’ de hoofdcelebrant in een druk bezochte en bijzonder feestelijke eucharistieviering in de Antonius Abt Wijchen, met samenzang ondersteund door het familiekoor.
Als priester te midden van een pastoraal team in één grote parochie De Twaalf Apostelen, die zich uitspreidt over vier wijken in Wijchen en acht omringende kerkdorpen, zegt Frits in zijn overweging: ’We ontmoeten God in drie personen. We ontmoeten God niet een klein stukje maar helemaal. De Vader, de Zoon en Heilige Geest zijn helemaal God en helemaal zichzelf. En dat straalt af op ons, hoe eigen een ieder van ons ook mag zijn.’ Om te ontdekken hoe dit voor een ieder concreet zit zendt de nieuwe priester de honderden aanwezigen met een drievuldige opdracht naar de pastorietuin: ‘Spreek een bekende, iemand die je nog niet kent en iemand die je normaal gesproken liever ontloopt’. De ingeschonken Koffie, thee, drankjes en de gedeelde hapjes voeden de inwendige gemeenschap. De ongedwongen ontmoetingen met inbreng van het gezins- en tienerprogramma Apostelen 2.0 blijken een warme getuige van het parochiemotto: ‘samen het verhaal van God en mensen ontdekken’.
De viering is terug te kijken via deze link.
Help mee, bak mee!
Na de Eerste Mis van Frits Hendriks op 26 mei is er feest in de parochietuin. Vele vrijwilligers zijn al bezig met de voorbereidingen. Het is veel werk, maar ze zeggen dat het goed gaat komen. Ook voor de kinderen zal worden gezorgd. Alleen het goede weer, daar zullen we met z’n allen voor moeten bidden.
En er is nog behoefte aan baksels: Wilt u graag een cake of taart bakken voor het parochiefeest in de tuin na afloop? Dan vragen wij om dit op een doordeweekse ochtend, graag voór 18 mei aan de gastvrouwen kenbaar te maken: 024-6412627 of per mail via info@detwaalfapostelen.nl.
Onze Frits wordt priester
Op 25 mei 2024 zal Frits tot priester worden gewijd door bisschop Gerard de Korte. De wijdingsplechtigheid vindt plaats in de Sint Janskathedraal in Den Bosch vanaf 10.30 uur. Hieronder probeert Frits antwoord te geven op de vraag die velen bezig houdt: Waarom wil een mens in deze tijd priester worden?
Tja, dat zal dan toch wel roeping zijn, een levenslang getrokken zijn door het Goddelijk Mysterie. Ik ging vóór mijn Eerste Communie al op eigen initiatief naar de kerk. Later kwam bij vragen over beroepskeuze ‘werken in de kerk’ altijd wel naar boven; al vond ik het moeilijk om dat te zeggen. Ik liet mijn verlangen liever zien, als misdienaar, acoliet en lector in de plaatselijke Midden-Limburgse parochie, waar het voorbeeld van pastoor Jozef de Rooij, een teruggekeerde missionaris van Afrika, mij inspireerde. Hij gaf God een gezicht.
Vanuit die geest heb ik theologie gestudeerd in Nijmegen, Leuven en op het Sint-Janscentrum, ben ik monnik geweest in Echt en Doetinchem, leraar levensbeschouwing in Oss en Veghel, en heb ik gewerkt in het pastoraat van Berkel-Enschot en nu Wijchen. Hoe kan ik iets van God op aarde zichtbaar maken? Door te leven in alle eenvoud, zodat Hij de ruimte heeft om in ons te werken. Door te werken in harmonie, zodat Hij daarin spreekt. Door te vertellen hoe God met mensen omgaat, zodat zijn onmetelijke goedheid bekend wordt. God wil iedereen -wie je ook bent of wat je ook denkt- tot zich trekken. Hij omhelst ons met duizend armen.
Dat hoop ik ook als priester van het bisdom Den Bosch te laten zien. In al mijn beperktheid, moet ik daarbij zeggen. Ik ben ook maar een mens, met mijn van God gegeven charisma’s en talenten enerzijds, maar ook met mijn al te menselijke tekorten. Een schaap met vijf poten ben ik niet, al wordt dat soms wel verwacht. Ik kan geven wat ik te geven heb, vanuit de oproep die ik elke dag beluister: “En gij, kind, zult profeet zijn van de Allerhoogste.” In het vertrouwen dat er ook voor mij weer licht is in de duisternis, als het even niet gaat.
Afgelopen november ben ik door de bisschop diaken gewijd. De wijding was bijzonderder dan ik had verwacht. Ik vond het een zegen en had het idee dat ik straalde als een zon. Of misschien beter: dat ik mocht meestralen met de vele zonnen in mijn geloofsleven: de mensen om mij heen, medediakens, heiligen die met mij meetrekken, onze moeder Maria, en God die onder vele gedaantes mijn levensweg verlicht. Het heeft lang geduurd voordat ik daadwerkelijk priester zal zijn; ik ben inmiddels 43 jaar. Maar ik ben vooral benieuwd wat de wijding en het priesterschap nog verder voor mij gaan betekenen. Dit is niet het einde van mijn ontdekkingstocht, integendeel.
Uitstekend resultaat van inzameling voor de Voedselbank
In twee weekenden in de vastenperiode namelijk 16/17 en 23/24 maart hebben we als gezamenlijke kerken een inzameling gehouden van voedingsmiddelen ten behoeve van de Voedselbank (in ons geval Wijchen/Beuningen en Groesbeek e.o). Aan de inzamelingsactie is deelgenomen door de 12 geloofsgemeenschappen van parochie De Twaalf Apostelen en ook vanuit PKN (De Schakel).
Het resultaat van de actie mag er zijn; In totaal zijn op 27 maart afgerond 1400 producten (= 37 kratten) afgeleverd bij de VoedselBanken;
- Wijchen/Beuningen 1200 producten (= 33 kratten)
- Groesbeek eo 200 producten (= 4 kratten)
Natuurlijk is een breed scala van producten ingeleverd, maar alle producten kunnen uitstekend worden verstrekt aan de cliënten van de VoedselBanken. Bij de VoedselBanken Wijchen/Beuningen en Groesbeek is men erg dankbaar voor de producten en worden alle gulle gevers ook bedankt.
Nogmaals onze dank;
Jack Steeghs, Hennie Witsiers en Hein Kroft.
Pastorale column | Eden en Getsemane in de parochietuin
De heilige Bernardus van Clairvaux heeft ooit gezegd dat je meer van bomen kunt leren dan van boeken. Toen ik afgelopen week niet op mijn werkkamer zat, maar door onze parochietuin liep, begon er iets te dagen.
In de voortuin ligt, zoals sinds enkele jaren traditie is, het kruis van de Passion. Op Witte Donderdag wordt het na de viering in een stille tocht door het centrum van Wijchen naar De Schakel gedragen. Daar wordt dan gezamenlijk gekeken naar de televisie-uitzending van de Passion. Tot dit tijd ligt het grote houten kruis in de tuin. Er liggen wat bezinningsmaterialen naast, maar er ligt vooral een gebedenboek op. Mensen kunnen er hun ruwe verdriet en ongepolijste hoop kwijt, zoals Jezus in de hof van olijven, Getsemane, op die donderdagavond voordat hij gekruisigd zou worden.
Doorlopend naar de achtertuin kom je bij de Mariagrot. Die heeft een lieflijkere uitstraling. Het is een oase van rust en bezinning. Je zit er naast Bernadette Soubirous die ooit Maria zag verschijnen in een grot bij Lourdes. Binnenkort komen haar relieken, haar lichamelijke overblijfselen, naar ons land. Dan kunnen we nog tastbaarder naast haar bidden tot Maria. Die ik ook nu al bij deze grot als een Limburgse moeder hoor zeggen: Kump good. Alsof zij er eigenhandig voor zal zorgen dat het Paradijs zal worden hersteld, waar geen oorlog is en geen honger.
Deze ronde maakte ik afgelopen week, toen ik weer op weg naar kantoor stuitte op een kunststuk van de tuingroep dat me even een soort van inzicht gaf. Ik zag een spiraal van paarse heide met in het centrum gele narcissen. Ik zag daarin de stugge veertigdagentijd met zijn schraalte, met in het midden de bloemen die bij ons thuis ‘Paospiepen’, Paaspijpen heetten. In één oogopslag zag ik Getsemane verbonden met de herwonnen Hof van Eden. Misschien heb ik te lang met mijn hoofd in de boeken gezeten, of misschien is het waar wat Gé Reinders (ook in het Limburgs) ooit zong: D’n haof, d’n haof, d’n haof. Dit veult as ’t landj waat ós is belaof.
Pastorale column | Stilte: mag het wat minder?
Pas hield ik een lezing over mijn kloosterleven. Ik stond wat langer stil bij stilte. Dat is een breed en divers onderwerp. Gerard van Maasakkers -troubadour uit Nuenen- zong al: “De stilte is heilzaam en helend, zaacht as ‘ne zalf op ’t zeer van ’n wond,” maar ook “de stilte is hard, ongenarig vervelend.” Het is zoeken hoe je stilte in jouw leven kunt vinden en wat het voor jou kan betekenen. We kunnen elkaar daarin inspireren, door erover te praten of door samen stil te zijn.
Dat probeerden we ook op die avond. Vijf minuten samen stil zijn. Het kwam voor sommigen als een verrassing en ook ik had dit stuk eigenlijk willen overslaan. Enthousiaste reacties uit de zaal maakten dat we het probeerden. Eerst was er nog geroezemoes, wat ongemakkelijk schuiven, maar langzaam daagde er toch iets van rust.
In kloosters weten ze hoe moeilijk het is om stil te worden en het dan ook te blijven. Er wordt dan gezegd: “Blijf in je cel.” Blijf in de stilte, ook al is dat ongemakkelijk en schreeuwt alles in jou om drukte en geluid. Zet dan geen radio of tv aan, ga niet bellen of appen. En je zult zien -zo zegt de traditie- dat na een eerste moeilijke tijd er iets nieuws doorbreekt.
Als parochie hebben we onze Mariakapellen als stilteplekken en in de doordeweekse vieringen heeft stilte ook een plaats. Maar misschien denk je: “Stilte? Het is hier in huis altijd stil; ik zou juist meer reuring willen.” Dan kun je de parochie vragen om iemand van een bezoekgroep langs te sturen. Die biedt een luisterend oor. Zelf zal deze wat stiller zijn, om jouw verhaal beter te kunnen horen.
Diaken Frits Hendriks
Foto: Wim Koopman